برای جامعه اسلامی مخصوصاً پیروان مکتب اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) روشن و واضح است که مهمترین پیام نماز ظهر عاشورا، زنده نگه داشتن دین اسلام و احیای امر به معروف و نهی از منکر است.
امام حسین (ع)، خود در بیانی می فرمایند: من عاشق نمازم و به همین خاطر در سخت ترین شرایط در میدان جنگ ، دست از محضر پروردگار برنداشتند و نماز خود را اقامه کردند.
قیام امام حسین (ع) برای این است که برنامه ها و احکام دین حتی در معرکه جنگ و حتی در مقابل دشمن هم برقرار باشد. پس قیام امام حسین (ع) در روز دهم محرم و اقامه نماز او در این روز می رساند که جهاد، جنگ و اسارت و بیچارگیهایی که امام حسین(ع) و یاران با وفایش متحمل شده اند، همه برای حفظ دین بوده است.
چگونه می‌توان عزادار و سوگوار واقعى امام بود ولی نماز را که امام به خاطر آن قیام کرد، مهم نشمرد و چگونه ممکن است کسى براى امام عزادارى کند و خود را علاقه‌مند به او بداند در حالیکه حافظ نماز خود نباشد و آن را سبک بشمارد.
بدون شک اقامه نماز ظهر عاشورا توسط امام حسین(ع) در حساس‌ترین و بحرانی‌ترین لحظات زندگی‌شان، حکایت از اهمیت و توجه به فریضه نماز دارد، چرا که انگیزه و هدفی که باعث اقامه این نماز شد محور قیام ایشان را شکل می‌دهد.
پیام نماز امام در ظهر عاشورا به این معناست که هیچ عاملی نمی‌تواند مانع اقامه نماز شود، حتی بزرگ‌ترین واقعه و حادثه زندگى نباید موجب فاصله افتادن نماز از وقتش شود.
